Regelmatig vragen mensen aan mij of ik altijd zo positief ben en of ik nooit ergens last van heb? Ze geven mij terug dat ik er altijd goed uit zie, vrolijk en positief overkom.
Nou, ik kan je vertellen: natuurlijk is dat niet altijd zo. Ook ik heb mijn minder fijne momenten, oftewel k*dagen. In de basis zorg ik goed voor mijzelf. En ik ben hier ook consequent mee bezig. Ik sport regelmatig en eet zoveel mogelijk biologisch en gezond. Ook heb ik veel baat bij de 3 R’s: Rust, Regelmaat en Reinheid.
Wat voor mij essentieel is, is dat ik vriendelijk en compassievol ben voor mezelf. Ik stel mezelf heel vaak de vraag: wat kan ik voor mezelf doen en wat heb ik nu nodig?
Juist op dagen dat ik me minder goed voel, heb ik dit extra hard nodig. En die dagen vinden standaard een dikke week per maand plaats. Ik heb namelijk enorme last van PMS & menstruatieklachten. Je kunt hierbij denken aan pijn vergelijkbaar met weeën, mij emotioneel instabiel voelen en het nemen van behoorlijk zware medicatie op recept van de huisarts (terwijl ik eigenlijk niet voor medicatie ben).
Ik heb hier al last van sinds mijn pubertijd. En nog steeds is het altijd een enorme worsteling om hier doorheen te komen. Toen ik nog voor een baas werkte, was het nog lastiger dan nu ik ondernemer ben. Ik durfde mij niet maandelijks ziek te melden om aan te geven dat ik ongesteld was en daarom niet kon werken. Ik wilde sterk overkomen en laten zien dat ik stevig in mijn schoenen stond, omdat de functie zeer intens en heftig kon zijn. Maar wanneer ik echt met weeën-achtige klachten thuis om de grond lag, moest ik mij toch ziekmelden. Daarbij gaf ik altijd een andere reden op, bijvoorbeeld dat ik de buikgriep had. Dit voelde nooit zuiver.
Op dit moment zit ik in mijn periode en realiseer ik mij dat ik ontzettend blij ben dat ik ondernemer ben. Nu kan ik namelijk mijn eigen agenda beheren. Dat geeft vrijheid en ruimte om de klachten op te vangen. In deze periode doe ik altijd een paar stappen terug en doe ik niet veel.
Ik ben een fanatiek sporter, maar in die week kan ik niet sporten door de pijn maar ook omdat ik veel minder krachtig ben (Bodypump les kan ik echt op mijn buik schrijven). Ik oog ook echt 20 weken zwanger en voel me opgeblazen als een dikke walrus. De pijn is voelbaar in mijn onderbuik, lage rug en bekkengebied. Daarnaast ben ik onwijs vermoeid, heb ik bizarre cravings in zoetigheid (met name chocolade), ben ik veel onhandiger, heb ik de concentratie van een goudvis en ervaar ik een nesteldrang (opruim-, schoonmaakdrang).
Kortom: dan ben ik echt, zoals veel mensen denken, niet altijd vrolijk, blij en vol energie. Ik heb zelfs afgelopen weekend een gaaf concert van Justin Timberlake hierom moeten afzeggen. Nou ik kan je vertellen…daar word ik echt niet blij van.
In het verleden heb ik van alles ingezet om de klachten te ondersteunen. Denk hierbij aan allerlei natuurlijke middelen, massages, acupunctuur en van alles wat er tussenin zit. Ik heb natuurlijk ook vanuit de holistische benadering mijn eigen onderzoek gedaan en gekeken waar de klachten vandaan zouden kunnen komen, wat ze me willen vertellen en wat er gezien en geheald mag worden.
In de afgelopen jaren zijn de pijn en de ongemakken wel iets verminderd. Ik kan nu ook beter mijn emoties reguleren. Nu ken ik mezelf beter en kan ik veel beter voor mezelf zorgen en betere keuzes maken. Ik weet nu bijvoorbeeld dat ik geen grote keuzes of beslissingen in deze periode moet maken. Elke maand is ook weer anders en de zomers voelen vaak weer anders dan de winters.
Ik weet dat dit niet alleen voor mij een probleem is, maar voor heel veel vrouwen. Eigenlijk wil ik al langer een stuk schrijven over het vrouw-zijn en de ongemakken en de taboes over ongesteldheid en mijn eigen PMS. Maar op de één of andere manier zat er bij mijzelf ook nog een taboe op dit onderwerp. Ik wil dit taboe voor mezelf doorbreken door het schrijven van deze blog. En ik hoop onder andere dat deze blog vrouwen inspireert om dit taboe ook te doorbreken.
