Ieder van ons heeft een innerlijk kind in zich. Je innerlijke kind leeft je hele leven met je mee. Het staat voor gevoelens, emoties, onbewuste patronen en reflexen.
Als je opgroeit, ontwikkel je overtuigingen en overlevingsmechanismen. Helaas zijn dat voor veel mensen vaak overtuigingen als ‘ik ben niet goed genoeg’ of ‘het is allemaal mijn schuld’, bijvoorbeeld als je een onveilige jeugd hebt gehad en trauma hebt meegemaakt. Deze mechanismen spelen vaak nog steeds een rol als je al volwassen bent en je bewustzijn verder is ontwikkeld. Daarom kan het zomaar gebeuren dat je reageert vanuit een reflex, terwijl je anders had willen reageren. Je kunt dan bijvoorbeeld bevriezen van angst in een situatie, terwijl je later beseft dat die situatie eigenlijk helemaal niet zo beangstigend blijkt te zijn.
Je innerlijke kind kan beschadigd zijn door één traumatische gebeurtenis, maar ook door consistente problematiek. Je kunt hierbij denken aan emotionele onbeschikbaarheid van de ouder(s), verwaarlozing of mishandeling. Als je behoeften – aan liefde, veiligheid, zorg – als kind niet (altijd) vervuld werden, kan dat sporen achterlaten. Angsten, verslavingen of vermijdingsstrategieën hangen vaak nauw samen met het gekwetste innerlijke kind. Als je hier als volwassene niet bewust aandacht aan besteedt, dan bestaat de kans dat deze oude pijn en bijbehorende gedachte- en gedragspatronen jou gaan ‘besturen’.
Het kan enorm confronterend en ontwrichtend zijn om verbinding te maken met de wanhoop of het verdriet dat je als kind ervaren hebt. Toch kun je alleen zo echte veiligheid en liefde gaan ervaren en je helemaal gegrond voelen in het hier en nu.
You’ve got to feel it, to heal it. Maar waaraan merk je dan of je innerlijke kind om heling vraagt?
Je reageert vaak automatisch en heftig. Je kan plotseling heel geïrriteerd, boos, gedissocieerd of verdrietig worden zonder precies te begrijpen waarom deze specifieke situatie zo’n sterke respons bij je opwekt. Je hebt jezelf destructieve coping mechanismen aangeleerd zoals te veel of te weinig eten, alles uitstellen, te veel drinken, etc. En je hebt last van emotionele en/of mentale gezondheidsproblemen. Denk aan somberheid, angst, niet gemotiveerd zijn, vermijdend gedrag, slapeloosheid, concentratieproblemen, etc.
Je komt in relaties steeds dezelfde patronen tegen. Dit wijst meestal op hechtingsproblematiek. Voorbeelden van onveilige hechtingspatronen zijn verlatingsangst, bindingsangst, extreme jaloezie of extreme geslotenheid.
Herken je iets hiervan in jezelf? Misschien kan je meer bewustzijn richten op je innerlijk kind! Om je te helpen heb ik hier de link van mijn meditatie over het contact maken met je innerlijk kind gezet.
