Trauma wordt aan kinderen doorgegeven, tot iemand de pijn wil voelen. Hoe je ouders met trauma in hun leven omgaan, dat beïnvloedt jou. Zelf kan je dat trauma vervolgens doorgeven aan jouw eigen kinderen. Hoe die cyclus ophoudt? Volgens de Britse psychotherapeut Julia Samuel is de pijnlijke waarheid, dat we alleen kunnen repareren wat we onder ogen zien. Ik ben het daar volledig mee eens.
Familie is zo vanzelfsprekend dat we vergeten een stapje terug te zetten om te kijken naar wie zij zijn, wat je leuk aan ze vindt en wat je niet leuk vindt, wat jouw rol is en waar jouw gedrag vandaan komt. Elke familie heeft een verhaal. Maar ik geloof er ook in dat, als je geen problemen en/of klachten ervaart je ook niks moet oplossen. Ik ben ervan overtuigd dat je aan trauma kan werken, wanneer iets niet goed stroomt en de energie blokkeert met de gevolgen van dien.
Trauma blokkeert de stroom van liefde binnen een gezin.
Een trauma heeft geen taal, heeft geen tijdsbesef en blijft stand-by in ons lichaam, klaar om in actie te komen, vaak nog jaren na de traumatische gebeurtenis. Het verhindert dat emoties worden verwerkt en het blokkeert de stroom van liefde binnen een gezin; liefde die in overvloed moet stromen om kinderen weerbaar en geliefd te maken en gezond te laten hechten.
Familiegeheim en stilte. Gedrag dat voort kan komen uit trauma is onvoorspelbaarheid, drift, ineens ontploffen, juist heel stil worden en je afsluiten, of steeds maar bezig willen blijven. Dat zijn overlevingsmechanismen, zo kunnen we dealen met trauma en extreem ingrijpende gebeurtenissen. Maar met dit gedrag los je je verleden niet op, je geeft het door aan je kinderen. Op deze manier belanden er meer mensen in een impasse, wordt het innerlijke geblokkeerd of ervaart men klachten/problemen.
Als getraumatiseerde ouders gestrest zijn kunnen ze intolerant of zonder empathie op hun kinderen reageren. De kinderen zijn emotioneel gesloten, ervaren rivaliteit met elkaar, zijn ongelukkig en hebben een problematische relatie met afweermechanismes.
Een traumatische gebeurtenis die wordt weggestopt in plaats van verwerkt, zal aan volgende generaties worden doorgegeven tot iemand bereid is de pijn te voelen. De wetenschap die de invloed van ervaringen en omgeving op ons DNA bestudeert, kwam tot hetzelfde inzicht: een trauma verandert het besturingssysteem van ons lichaam en leidt tot een sterkere reactie op externe prikkels, omdat de amygdala wordt geactiveerd, het deel van de hersenen dat onze vecht-of-vluchtreactie regelt.
Als getraumatiseerde ouders gestrest zijn, kunnen ze intolerant of zonder empathie op hun kinderen reageren. En als zo’n situatie zich regelmatig voordoet, gaan de kinderen zich uiteindelijk verwaarloosd voelen. Zo wordt een trauma van generatie op generatie doorgegeven. Overigens kan trauma families ook overslaan en je hóeft niet getraumatiseerd te zijn als je iets heftigs meemaakt.
Zelf aan de slag met een gezond familiesysteem?
• Stel duidelijke grenzen
• Heb compassie met jezelf
• Communiceer open en effectief
• Maak tijd voor leuke/fijne dingen
• Leer aanwezig te blijven in je lichaam
• Houd de machtsdynamiek in de gaten
• Denk na over jezelf en je familiepatronen
• Laat veranderingen, energieflow en overgave toe
• Zorg voor vijf keer zoveel positieve als negatieve
• Zoek altijd professionele hulp bij problemen en klachten
Veel liefs,
Susanne
PS. Binnenkort start mijn vrouwen-retreat en tijdens dit retreat kan we aan de slag met traumarelease. Ben jij benieuwd? Kijk dan even via de link naar dit retreat en voel of je hierop resoneert.
